Çoğu alaşım için, termal tuz stresi korozyonuna duyarlı sıcaklık aralığı 288-427 ℃'dir. Korozyon eğilimi, alaşım bileşimi ve işleme geçmişi gibi metalurjik faktörlerle ilişkilidir ve yüksek alümina yüksek oksijen alaşımı ve işlenmiş veya B ile muamele edilmiş kaba kristal Weil yapısı, stres korozyonuna daha duyarlıdır.
Sıcak tuz stres korozyonunun neden olduğu metal kucaklamanın nedeninin, hidrojen sarsıntısı ile ilişkili olduğuna inanılmaktadır. Yüksek sıcaklık ve stres etkisi altında, Halidler HC1 gazı oluşturmak için hidrolize edilir ve HCl, hidrojen oluşturmak için titanyum ile etkileşime girer, yani NaCl 10 H20 - HCl 10 NaOH 2HCl 10 Ti - TICl2 12 2H.
Sıcak tuz stres korozyonuna ek olarak titanyum flanşlar, kırmızı dumanlı nitrik asit, N204 ve hidroklorik asit ve sülfürik asit içeren metanol çözeltisinde belirli bir dereceye kadar stres korozyonuna neden olma eğilimindedir. Keskin çentikli numunelerle stres korozyon bulanıklık testi yapıldığında %3,5 NaCl içeren sulu çözelti, korozyon kopma ömrünü kısaltabilir.
Titanyum flanşının stres korozyon eğilimi alaşım bileşimi ve ısıl işlem ile ilişkilidir. Alüminyum, kalay ve oksijen içeriğinin arttırılması, stres Güney korozyonunun etkisini hızlandırabilir. Aksine, alümin, vanadyum, grup, gümüş, vb. Gibi alaşıma B stabilize elementlerin eklenmesi, stres korozyonunu hafifletme etkisine sahiptir. Titanyum flanşları ayrıca sıvı metal sarma eğilimi vardır. Örneğin, eritilmiş kadmiyum ve titanyum arasındaki temas kadmiyum alımına neden olur ve cıva benzer bir etkiye sahiptir. 340 ℃ üzerinde gümüş, TA7 gibi alaşımların korozyon çatlamasını teşvik edebilir.
